O rasie

Wzorzec FCI nr 231 /11. 05. 1998/, wersja angielska SPANIEL TYBETAŃSKI

Pochodzenie: Tybet.
Patronat: Wielka Brytania.
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987.
Klasyfikacja: Psy do towarzystwa.
Klasyfikacja F.C.I. : Grupa 9  Psy ozdobne i do towarzystwa.Sekcja 5 Rasy tybetańskie. Nie podlegają próbom pracy.
Wrażenie ogólne: Mały, ruchliwy i czujny pies. Harmonijna sylwetka; długość tułowia przekracza nieco wysokość w kłębie.
Usposobienie/temperament: Wesoły i stanowczy, nad wyraz inteligentny; nieufny wobec obcych. Czujny, lojalny, lecz niezależny.
Głowa: Mała w stosunku do tułowia; noszona dumnie. U psów samcza, lecz nie toporna.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka
: Nieco wypukła, umiarkowanej szerokości i długości.
Stop: Łagodny, ale zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Preferowany czarny.
Kufa: Średniej długości. Tępo zakończona, dobrze wypełniona, bez zmarszczek. Broda dość głęboka i szeroka.
Szczęka/Żuchwa/Zęby: Lekki przodozgryz. Zęby rozmieszczone równo; żuchwa szeroka między kłami. Pożądane pełne uzębienie.
Zęby i język niewidoczne przy zamkniętym pysku.
Oczy: Ciemnobrązowe, owalne, lśniące i pełne wyrazu; średniej wielkości; osadzone dość szeroko, ale patrzące na wprost. Czarne
obwódki powiek.
Uszy: Średniej wielkości, zwisające; u psów dorosłych dobrze opiórowane. Osadzone dość wysoko. Pożądane lekkie uniesienie uszu
przy nasadzie; uszy nie mogą jednak „fruwać”. Duże, ciężkie i nisko osadzone uszy są nietypowe.
Szyja: Umiarkowanie krótka, silna i dobrze osadzona. Pokryta grzywą / kryzą / obfitszą u psów, niż u suk.
Tułów: Długość od kłębu do nasady ogona przekracza nieco
wysokość w kłębie.
Grzbiet: Prosty.
Żebra: Dobrze wysklepione.
Ogon: Osadzony wysoko, z obfitym pióropuszem, w ruchu noszony wesoło zakręcony lub zagięty nad grzbietem. (Ogon opuszczony w spoczynku nie jest wadą).
KOŃCZYNY
Kończyny przednie: O umiarkowanie mocnym kośćcu; lekko wygięte, ale dobrze związane w barkach.
Łopatki: Dobrze ukątowane.
Kończyny tylne: Dobrze ukształtowane i mocne.
Staw kolanowy: Umiarkowanie kątowany.
Stawy skokowe: Nisko nad podłożem; widziane z tyłu – proste.
Łapy: Zajęcze. Małe, kształtne, z owłosieniem pomiędzy palcami,często sięgającym poza obręb łapy. Okrągłe, kocie łapy – niepożądane.
Chód/ruch : Szybki, równomierny, swobodny, pewny.
SZATA
Włos: Włos okrywowy jedwabisty, gładki na pysku i przodzie kończyn; umiarkowanie długi na tułowiu, raczej płasko przylegający. Podszycie delikatne, gęste. Uszy i tył kończyn przednich – z obfitym piórem. Ogon i pośladki bogato i obficie okryte dłuższym włosem.
Niepożądane zbyt obfite owłosienie. Suki owłosione słabiej i z mniejszą kryzą, niż samce.
Maść: Wszystkie kolory i ich zestawienia – dozwolone.
Wielkość i ciężar ciała : Wysokość – około 25,4 cm.
Masa: idealna – od 4,1 do 6,8 kg.
Wady: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa. Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra,całkowicie opuszczone do moszny.